مواد و روش ها:

 نشانه های سالم و یکنواخت رقم تگزاس ارلی گرانوبا سن 40 روز و وزن تقریبی 65/0 گرم، که در مرحله 3-4 برگی بودند، در مهرماه انتخاب، و در گلدان های حاوی شش کیلوگرم ماسه کشت، و در گلخانه ای با دمای حداکثر 29 و حداقل 9 درجه سانتی گراد نگهداری شدند.

گلدان ها به طور مرتب آبیاری شده و هر دوهفته یک بار توسط کود مایع تمودان با غلظت 5 در هزار تغذیه می شدند. سه ماه پس از کشت، گیاهان بر اساس وزن تر اندام هوایی( 15، 51،65 گرم) به سه بلوک تقسیم شدند. هر تیمار شامل 10 گلدان و هر گلدان شامل دو گیاه بود. طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار به کار رفت. تیمارهای مورد استفاده عبارت بودند از اتفون در غلظت های 0، 500، 3000، 2000، 1000،4000میلی گرم در لیتر، سایکوسل در غلظت های 500و 1000 میلی گرم درلیتر، اتفون همراه با سایکوسل در تمام غلظت های 1000 و 2000 میلی گرم در لیتر. پس از اعمال تیمارها، به منظور بهاره کردن گیاهان، گلدان ها در سرمای طبیعی به مدت 50 روز نگهداری، و سپس به گلخانه منتقل گردیدند. در اردیبهشت ماه کلیه گیاهان برداشت شدند و شاخص های مورفولوژیک و بیوشیمیایی در آنها اندازه گیری گردید. داده ها با نرم افزار SPSS تجزیه شده، و پس از اطمینان معنی داربودنF ، میانگینها با استفاده از آزمون کمترین اختلاف معنی دار(LSD)در سطح 5% مقایسه گردیدند.

نتایج:

مقایسه گروهی نشان داد که بجز سایکوسل، که باعث افزایش معنی دارگل دهی نسبت به شاهد گردید، کاربرد دیگرتنظیم کننده های رشد باعث کاهش معنی دار آن شده است .

بجز سایکوسل که اختلافی با شاهد نشان نداد، تنظیم کننده های دیگر باعث کاهش معنی دار طول اندام هوایی گیاه گردیدند. وزن خشک اندام هوایی نیز تحت تاثیر تنظیم کننده ها قرار گرفت، و سایکوسل باعث افزایش معنی دار و اتفون و ترکیب اتفون و سایکوسل باعث کاهش معنی دار آن نسبت به شاهد گردید. مقدار پروتئین اندام هوایی تحت تاثیر سایکوسل 45% افزایش یافت،ولی این تغییرات پروتئین ریشه تفاوتی را با شاهد نشان نداد.میزان پروتئین پیاز تحت تاثیر سایکوسل کاهش معنی داری نسبت به شاهد نشان داد. مقدار قند در اندام هوایی اختلافات زیادی نشان داد، به طوری که درمقایسه با شاهد، سایکوسل مقدار آن را 32% افزایش داد مقدار قند ریشه تحت تاثیر اکثر تنظیم کننده ها تفاوتی را نشان نداد، در مقایسه با شاهد سایکوسل مقدار آن را 36% کاهش داد. مصرف توام غلظت های سایکوسل و اتفون باعث کاهش گل دهی گردید، که این کاهش به دلیل تاثیر غلظت های اتفون می باشد. کاهش طول اندام هوایی با افزایش غلظت اتفون شدیدتر شد، و در بالاترین غلظت (4000 میلی گرم در لیتر) طول اندام هوایی نسبت به شاهد43%کاهش یافت. دو غلظت سایکوسل تفاوتی با یکدیگر ویا شاهد نشان ندادند. طول اندام هوایی نیز مانند گل دهی تحت تاثیر مصرف توام اتفون و سایکوسل کاهش یافت و این کاهش تحت تاثیر غلظت های مختلف اتفون بود . دو غلظت سایکوسل باعث افزایش معنی دار وزن خشک اندام هوایی نسبت به شاهد گردیدند. مصرف توام سایکوسل واتفون، بسته به غلظت هر کدام، یا باعث کاهش معنی دار وزن خشک شدند ویا بی تاثیر بودند. شاخص رسیدگی پیاز با افزایش غلظت های مختلف اتفون افزایش یافت ولی غلظت های مختلف سایکوسل توامبااتفون تفاوت معنی داری نسبت به شاهد نشان ندادند که این تاثیربیشتر به خاطر تیمارهای سایکوسل بود.